پرسپولیس فصل را در حالی آغاز می‌کند که نسبت به سال گذشته شروع طوفانی را در فصل نقل‌وانتقالات داشت و رضا درویش برای اینکه بار و فشار هواداران را از روی خود بردارد، خیلی زود با جیب و توپ پر وارد بازار شد و تعدادی از بهترین‌های ایران را جذب کرد.و تیمی که رهبری آن در لیگ آینده به یکی از باشخصیت‌ترین چهره‌های فوتبالی ایران که دوران حرفه‌ای بسیار درخشانی داشته و در معتبرترین لیگ‌ها و تیم‌ها بازی کرده، سپرده شد. سرمربی که البته از تجربه کافی برای راهبری کردن تیمی با هوادار چند ده میلیونی برخوردار نیست و این شاید بزرگترین چالش این تیم و هاشمیان در سال جاری باشد.
چالش‌هایی که خیلی زودتر از آن چه تصور می‌شد، یقۀ سرخپوشان را گرفت و این تیم حالا به دلیل عدم‌حرکت منطقی و هدفمند در بازار نقل و انتقالات با اسکواد نامتوازنی مواجه است که گرچه در برخی از پست‌ها غنی و متراکم است و این دست سرمربی را برای هر ترکیب و سیستمی باز می‌گذارد، ولی چشم اسفندیار هم دارد و ممکن است از همان‌جا ضربات سنگینی بخورد؛ آن هم در فصلی که روی کاغذ پرسپولیس نسبت به سه رقیب گردن کلفت خود یعنی سپاهان، استقلال و تراکتور، هم به دلیل عدم‌حضور در بازی‌های آسیایی، تعداد بازی کمتری دارد و هم تمرینات خود را زودتر آغاز کرد و در نتیجه پیش‌فصل بهتری را پشت سر گذاشته است.
نگاهی به بازیکنان این تیم به خوبی نشان می‌دهد که عدم‌توازن هم به لحاظ کیفیت و هم تراکم گریبان پرسپولیس را خواهد گرفت. این تیم در برخی پست‌ها به حدی بازیکن تراز اول دارد که قطعاً نمی‌تواند از همۀ آنان به خوبی استفاده کند و این موضوع نه‌تنها حاشیه در پی خواهد داشت (که نشانه‌های آن از همین الان هم قابل مشاهده است) که روی کیفیت بازیکنان نیز اثرگذاری منفی دارد. این موضوع در پست وینگر به وضوح دیده می‌شود؛ جایی که هاشمیان در مجموع 9 بازیکن دارد که هر یک به راحتی می‌توانستند در هر تیمی از لیگ ایران به طور فیکس به میدان بروند. در این بخش زمین، سرخپوشان وحید امیری، امید عالیشاه، اوستون اورونوف، تیوی بیفوما، محمدامین کاظمیان، فرشاد احمدزاده، محمدحسین صادقی، یاسین سلمانی و محمد عمری را در اختیار دارند و جالب اینکه برای خروج از این بحران و آتش زیرخاکستر هیچ تدبیری ندارند. آنها حتی قدرت کاهش این تراکم را هم ندارند و گویا درگیر ملاحظات مختلف و غیرحرفه‌ای هستند که هر بازیکنی را مازاد اعلام می‌کنند، بلافاصله مذاکره برای بازگشتش به تیم آغاز می‌شود. این معضل در مورد وحید امیری و عالیشاه علنی شد. به هر حال در این پست بیش از دو بازیکن نمی‌توانند به زمین بروند و باید دید هاشمیان با 7 نفر باقیمانده چه خواهد کرد؛ به خصوص اینکه حتی نمی‌تواند همۀ آنان را روی نیمکت بنشاند و به اجبار برخی حتی در لیست 18 نفره هم قرار نخواهند گرفت.
این معضل در میانۀ میدان هم هست. جایی که تقریباً 8 نفر از جمله میلاد سرلک، محمد خدابنده‌لو، مارکو باکیچ، سروش رفیعی، علیرضا عنایت‌زاده و سعید مهری و غیره بازیکن تخصصی دارد. این معضل حتی مستعد ایجاد فضای چند قطبی در تیم هم هست و این امکان دارد که تیم پرمهره با کمی چاشنی بی‌تجربگی، وارد باندبازی‌هایی شود که در نهایت به عدم‌وفقیت این تیم در لیگ و حذفی ختم شود. فراموش نکنیم که پرسپولیس هاشمیان در شرایطی که بیش از 17 بازیکن تخصصی در دو پست هافبک میانی و وینگر دارد، در بسیاری از پست‌ها بازیکن باکیفیت حداقل برای نیمکت ندارد و این موضوع سبب می‌شود در لیگ فرسایشی اولاً کیفیت بازیکن افت کند و دوم اینکه با هر مصدومیت و محرومیتی، تیم دچار چالش‌های اساسی شود.
وحید هاشیمان که یکی از حرفه‌ای‌ترین بازیکنان تاریخ ایران است، باید بداند که سرمربی علاوه بر علم، قدرت رهبری و هم کاریزمای راهبری هم نیاز دارد و اگر قرار باشد او حرف آخر را در تیم نزند، خیلی دیر نیست که فشار وحشتناک سکوها را روی دوش خود احساس کند. فشاری که حتی بزرگانی مانند پروین و دایی هم نتوانستند آن را تحمل کنند؛ خاصه اینکه وحید اساساً مرد میدان حاشیه نیست و در طول دوران حرفه‌ای خود نشان داد که تنها در محیط آرام می‌تواند به شکوفایی برسد. چیزی که شاید در پرسپولیس کیمیا باشد!